انواع و درمان جوش (آکنه) صورت

جوش(آکنه) صورت بیماری محسوب نمی شود .بوجود آمدن  جوش (آکنه)صورت یک علت خاص ندارد  بلکه  وجودچندین عامل در پیدایش آن  نقش دارند. جوش(آکنه) صورت در بعضی از بیماران تا ســنین بزرگسالی ادامه می یابد . جوش (آکنه)صورت زمانی که به یک عارضه پوستی تبدیل شود ، عــوارض اجتماعی و روانــی قابل توجهــی دارد و زیبایی فرد را مختل می کند.

جوش(آکنه) صورت مشکلی پوستی بوده و زمانی رخ می دهد که فولیکول های مو در اثر تجمع چربی و سلول پوستی مرده در آن پر می شود. معمولا جوش (آکنه) در نواحی پوست، گردن، قفسه سینه، شانه ها و گرده رخ می دهد. بعضی از افراد از آکنه با نام جوش سرسیاه، جوش سرسفید، جوش، جوش(آکنه) صورت و … رخ می دهد.

انواع جوش(آکنه) صورت

غیر التهابی

جوش سرسفید

کمدون‌های بسته، عبارتی است که در پزشکی برای جوش‌های سرسفید استفاده می‌شود. این جوش‌ها معمولا نقاط یا برآمدگی‌های کوچک سفید یا گوشتی‌رنگ هستند. آنها معمولا از یک مرکز گرد سفید و هاله‌ای قرمز در اطراف آن تشکیل شده‌اند. گاهی اوقات ممکن است یک مو از مرکز جوش سرسفید بیرون بزند.

پوست اطراف جوش سرسفید ممکن است سفت یا چروک به ‌نظر برسد، به ‌خصوص وقتی که جوش بزرگ یا خیلی برآمده باشد. جوش سرسفید معمولا بعد از بهبود ردی از خودش باقی نمی‌گذارد.

جوش سر سیاه

یکی از انواع جوش‌ها ، جوش‌ سرسیاه است. که به آن کمدون‌های باز هم می‌گویند.این نوع جوش نقاط کوچک سیاه‌ یا تیره‌رنگ هستند که اندکی شبیه برآمدگی‌اند.
پوست اطراف جوش سرسیاه معمولا ظاهری عادی دارد، درحالی‌که مرکز جوش سرسیاه از اطراف آن تیره‌تر است. این تغییر رنگ ناشی از آلودگی موجود در جوش نیست. جوش‌های سرسیاه در حقیقت جوش‌های سرسفیدی هستند که باز شده‌اند. وقتی یک جوش سرسفید در معرض هوا قرار می‌گیرد، تبدیل به جوش سرسیاه می‌شود.

 

التهابی

پاپول (خفیف)
پاسچول (خفیف)
ندول (متوسط)
کیست (شدید)

جوش‌های التهابی وخیم‌تر از جوش‌های غیرالتهابی هستند و احتمال بیشتری دارد که انواع این جوش‌ها، منجر به اسکار و یا ایجاد حفره شوند.

پاپول‌ها برآمدگی‌های زیر سطح پوست هستند. آنها سفت، حساس، صورتی و برآمده‌اند. پوست اطراف پاپول‌ها‌ معمولا اندکی متورم و قرمز است. برخلاف جوش‌های سرسفید، پاپول‌ها هیچ مرکز قابل رؤیتی ندارند و برخلاف جوش‌های سرسیاه، بدون منافذ باز هستند.

پاپول‌ها زمانی به‌وجود می‌آیند که جوش‌های سرسیاه و سرسفید چنان باعث ناراحتی و تحریک می‌شوند و به پوست اطراف خود آسیب می‌زنند.

پاسچول‌ها برآمدگی‌های بزرگ‌تر و حساس‌تر هستند که یک مرکز مشخص دایره‌ای‌شکل دارند. این مرکز با چرک سفید یا زرد پر شده است و برآمدگی یک پایه‌ی صورتی یا قرمز دارد.

ندول‌ها توده‌های سفت، دردناک و ملتهبی هستند که در اعماق پوست قرار گرفتند. آنها مانند پاپول‌ها بزرگ و عمیق هستند که هیچ سر یا مرکز قابل‌رؤیتی ندارند.

کیست‌ها معمولا برآمدگی‌های بزرگ، نرم و دردناک، به رنگ سفید و قرمز هستند، در اعماق پوست قرار گرفته‌اند و پر از چرک هستند. نسبت به ندول‌ها، کیست‌ها معمولا در عمق بیشتری از پوست قرار گرفته‌اند و از وخیم‌ترین انواع جوش به‌حساب می‌آیند. کیست‌ها می‌توانند منجر به مشکلات پوستی مانند اسکار شوند.

جوش یا آکنه در بین نوجوانان بسیار شایع بوده و معمولا بعد از سنین نوجوانی شروع به بهبود می کند. علامت جوش یا آکنه جوش های سرسیاه، قرمز، سرسفید و … بوده که در هرجای پوست از جمله پوست صورت ممکن است رخ داده و در صورت عفونت کرد، می تواند دردناک نیز باشد.

آکنه می تواند ناراحت کننده باشد، زخم ها و جای جوش به آرامی بهبود پیدا می کنند و قبل از بهبود کامل جوش های قبلی جوش دیگری برروی پوست ظاهر می شود. بسته به شدت آکنه می تواند باعث مشکلات عصبی، استرس و ناراحتی و همچنین باعث زخم های پوستی شود.

دلایل ایجاد جوش (آکنه) صورت

آکنه یا جوش زمانی رخ می دهد که فولیکول های مو ا چربی و سلول های مرده پوست پر شود. فولیکول های مو به غدد سباسه (چربی دار) متصل می باشند. این غدد نوعی چربی به نام سبوم ترشح کرده که باعث روان شدن و مرطوب شدن پوست و مو می شود. سبوم بطور معمول از بهمراه مو از پوست بالارفته و سپس از منافذ فولیکول های مو خارج شده و به سطح پوست می روند. زمانیکه بدن شما سبوم (چربی) بیشتر از حد نیاز ترشح کرده و سلول های مرده بیشتری وجود دارد، هردو این عوامل با هم در فولیکول مو جمع شده و محیطی باکتریایی بوجود می آورد. این تجمع می تواند باعث بادکردن دیواره فولیکول و بوجود آمدن جوش سرسفید و یا باز شدن آن و بوجود آمدن جوش سرسیاه شود. سایر انواع جوش و کیست نیز در اثر فعل و انفعالت و شرایط مختلف این چربی و سلول مرده جمع شده بوجود می آید.

عوامل تشدید کننده جوش (آکنه) صورت

عواملیکه می توانند باعث جوش زدن صورت و سایر نقاط بدن و یا تشدید جوش های موجود شود، شامل:

هورمون ها

هورمون های اندروژن که در دوران بلوغ در پسرها و دختر ها ترشحشان افزایش می یابد و همچنین در دوران بارداری و مصرف قرص های پیشگیری از بارداری افزایش ترشح دارند، باعث افزایش سبوم و در نتیجه بدتر شدن و یا افزایش جوش ها می شوند.

داروهای خاص

داروهای حاوی کورتیکواستروئیدها، آندروژن و یا لیتیوم نیز می توانند باعث جوش (آکنه) شوند.

رژیم غذایی

محققان معتقداند بعضی از خوردنی ها همچون لبنیات و خوراکی های پر از کربوهیدرات می توانند باعث جوش زدن شود.

لوازم آرایشی

بعضی از انواع لوازم آرایشی بخصوص آنها که چرب و روغنی هستند، ممکن است باعث آکنه شوند.

استرس

توجه داشته باشید که استرس باعث بوجود آمدن جوش نمی شود، اما اگر شما استرس داشته باشید، جوش یا آکنه شما بدتر می شود.

پوست کثیف

پوست چرک و آلوده باعث جوش زدن نمی شود. در حقیقت شستن و سابیدن بیش از حد پوست با صابون و مواد شیمیایی است که جوش ها را بدتر می کند. پاک کردن و شستن عادی و معمول پوست برای حذف چربی و سلول های مرده همه چیزی است که شما لازم دارید.

درمان جوش (آکنه )صورت

درمان جوش یا آکنه با کاهش چربی پوست، افزایش سرعت از بین بردن سلول های مرده، درمان عفونت های باکتریایی، کاهش التهاب و یا همه چهار عامل ذکر شده، انجام می شود. در اکثر درمان های تجویزی جوش صورت و سایر نقاط بدن، نتیجه مطلوبی در ۴ تا ۸ هفته اول مشاهده نمی شود و حتی قبل از شروع به بهبود، ممکن است پوست شما بدتر نیز شود.در ادامه به معرفی انواع درمان های جوش صورت و سایر نقاط بدن که پزشک شما برای بهبود جوش های شما، ممکن است استفاده نماید، می پردازیم.

درمان های موضعی ساده

این درمان شامل استفاده از محلول ها و محصولات موجود در داروخانه ها می شوند، که با کاهش چربی پوست، کشتن باکتری ها و بهبود دفع سلول های مرده، به بهبود جوش ها کمک می کنند. این محصولات برای جوش ها و آکنه های ضعیف و معتدل مفید می باشند.

درمان های موضعی تجویزی

اگر جوش های شما به درمان های ساده موضعی جواب ندهد و بعد از استفاده از آنها بهبود نیابد، پزشکتان از این نوع درمان می تواند برای شما استفاده نماید. این درمان شامل استفاده از داروهای ترکیبی و یا طیف مختلفی دارو های و محلول ها بوده که با استفاده از آنها جوش های صورت و سایر نقاط بدن بهبود می یابد.

درمان های آنتی بیوتیکی

در مواقعی که جوش شما از انواع معمول و شدید می باشد، ممکن است دوره کوتاهی مصرف آنتی بیوتیک نیاز باشد.

درمان بوسیله ایزوترتینوئین

برای درمان جوش هایی که تبدیل به کیست شده اند، مصرف آنتی بیوتیک ها کافی نیست. برای درمان آکنه کیستی و یا آکنه هایی که به درمان های معمولی جواب نمی دهند، این نوع داروها استفاده می شوند. از آنجا که این داروها اثرات جانبی جدی دارند، فرد می بایست در طول دوران استفاده مرتبا به پزشکش مراجعه نماید.

قرص های ضدبارداری

بعضی از این داروها  می توانند به بهبود جوش در زنان کمک نمایند.

لیزر درمانی و نور درمانی

در درمان های لیزری با آسیب رساندن به غدد چربی ساز، ترشح چربی را کاهش می دهند. نوردرمانی باکتری هایی که باعث التهاب جوش ها شده را هدف قرار داده و آنها را بمنظور بهبود جوش های صورت و بدن، نابود می کند.

لایه برداری و پلینگ نیز یکی دیگر از روش های درمان جوش صورت و بدن می باشد.

پیشگیری از جوش زدن

هرچند راه قطعی برای پیشگیری از آکنه یا جوش زدن وجود ندارد، با رعایت موارد زیر می شود، میزان بازگشت پذیری جوش ها را کاهش داد:

پاک کردن آرایش، قبل از خوابیدن.

دوش گرفتن بعد از ورزش و یا عرق کردن شدید.

اجتناب از آرایش غلیظ.

شستن آرام پوست و استفاده از شوینده های معتدل

منبع

https://rastineh.com

ویدیو پیشنهادی در این مقاله