عوامل ایجاد جوش(آکنه) صورت

جوش ( آکنه) صورت تقریباً یک مشکل جهانی است که هرکسی در زندگی خود دیر یا زود به‌نوعی از آن (خفیف یا شدید) مبتلا می‌شود جوش (آکنه) صورت یکی از آزار دهنده ترین و شایعترین مشکلات پوستی است بلوغ مهمترین عامل آغازکننده جوش (آکنه)صورت است و علت آن نا متعادل بودن هورمون ها  می‌باشد.

جوش(آکنه) صورت عارضه ای بسیار ناراحت کننده است که بسیاری از افراد در زندگی با آن رو به رو می شوند. اگرچه اغلب ما به اشتباه فکر می کنیم که جوش و لک های پوست، مختص دوران نوجوانی هستند، اما حقیقت این است که جوش(آکنه) صورت می تواند در مراحل مختلف زندگی بروز کند. بسیاری از افراد، علاوه بر صورت، این عارضه را بر روی شانه ها، پشت، گردن، قفسه سینه، بالای دست ها، و سایر نقاط بدن تجربه می کنند. پس اگر به هر نحو از جوش رنج می برید، احتمالا علاقه مندید که با ماهیت، دلایل بروز و راههای احتمالی درمان آن آشنا شوید.

جوش(آکنه) صورت می تواند برای هرکسی، و در هر سنی اتفاق بیافتد. درحالی که برخی از افراد، پوستی پاک و بدون جوش دارند، خیلی ها هم ممکن است در بیشتر عمر خود با چالش مبارزه با این مشکل دست و پنجه نرم کنند. جوش همچنین می تواند درجات مختلفی به لحاظ شدت داشته باشد. اینکه یک فرد در طول ماه یا سال، یک یا دو جوش بزند به هیچ وجه چیز عجیبی نیست. اما افراد مبتلا به جوش خفیف تا متوسط، معمولا همیشه یکی دو جوش را به همراه خود دارند. از طرفی، افراد مبتلا به جوش شدید، ممکن است در تمام صورت، گردن و پشتشان، حتی صد ها جوش داشته باشند.

جوش(آکنه) صورت چیست؟

جوش(آکنه) صورت، یک بیماری مزمن و التهابی پوست است که به شکل جوش های چرکی، سر سفید، سر سیاه، کیست ها و ندول های پوستی ظاهر می شود. این بیماری پوستی در اغلب اوقات خطرناک نیست، اما می تواند زیبایی فرد را تحت تاثیر قرار داده و در موارد شدیدتر، باعث ایجاد اسکار پوستی (جای زخم) شود.

پوست انسان منافذی دارد که به غدد چربی در زیر پوست متصل می باشند. فولیکول ها غدد را به منافذ پوست اتصال می دهند. فولیکول ها کیسه های کوچکی هستند که مایعات را تولید و ترشح می کنند. غدد پوست، مایعی چرب تولید می کنند که با نام سبوم (Sebum) شناخته می شود. سبوم سلول های مرده پوست را از طریق فولیکول ها به سطح پوست می برد. همچنین موهای ریز از میان فولیکول به بیرون پوست رشد پیدا می کند. جوش(آکنه) صورت، زمانی به وجود می آید که این فولیکول ها بسته شده و چربی در زیر پوست تجمع می یابد.

سلول های پوست، سبوم، و مو به همراه یکدیگر در درون این قسمت بسته پوست گیرمی کنند که به آن پلاگ می گویند. پلاگ به واسطه وجود باکتری ها عفونت کرده و متورم می شود. تورم پلاگ در نهایت به شکل جوش خود را نشان می دهد.

آکنه پروپیونی باکتریوم (Propionibacterium) یا  همان آکنه P، نام باکتری ای است که بر روی پوست زندگی کرده و یکی از عوامل عفونت جوش هاست. تحقیقات نشان داده است که شدت و دفعات جوش، به نوع باکتری های موجود بر روی پوست بستگی دارد. البته تمام باکتری های آکنه لزوما باعث ایجاد جوش نمی شوند. حتی یک نوع از باکتری ها، به داشتن پوستی بدون جوش کمک می کند.

نشانه ها و علایم جوش(آکنه) صورت

جوش و خصوصا جوش(آکنه) صورت یکی از متداول ترین مشکلات پوستی در سراسر جهان است. به لحاظ توزیع سنی، جوش بیشتر در دوران بلوغ، و زمانی که غدد چربی پوست فعال می باشند، رخ می دهد. اما احتمال وقوع آن در تمام سنین وجود دارد. این غدد، چربی تولید کرده و توسط هورمون های مردانه که (هم در مردان و هم در زنان) توسط غدد فوق کلیوی تولید می شوند، تحریک می شوند.

درحالی که با شنیدن کلمه جوش، معمولا به یاد جوش(آکنه) صورت می افتیم، حقیقت این است که این عارضه می تواند در هرجایی از بدن اتفاق بیافتد. اگرچه در بیشتر مواقع، بر روی صورت، گونه ها، گردن یا پشت، ایجاد می شود. بروز جوش در برخی افراد به صورت ناگهانی روی می دهد. این در حالی است که برخی دیگر، ممکن است بدون وقفه با آن درگیر باشند. شدت بروز جوش و میزان پایداری آن، به فرد، ویژگی های بدن او و نحوه رفتار او با جوش هایش بستگی دارد.

برخی افراد جوش را تنها به شکل جوش های سر سفید یا سر سیاه تجربه می کنند. جوش سرسیاه، درواقع یک منفذ پوستی بسته شده است. اما بر خلاف جوش های چرکی، سرسیاه ها ملتهب و چرکین نشده و ظاهر آن به گونه ای است که گویی منفذ پوست، با کثیفی های سیاه رنگ پر شده است. از طرف دیگر، جوش های سر سفید، بر آمدگی های کوچک و سفیدی هستند که آن ها نیز مانند جوش های چرکی، ملتهب نمی شوند.

برخی افراد نیز جوش را به شکل جوش های چرکی تجربه کنند که پر از سبوم (Sebum) بوده و اگر فشارشان دهید، می ترکند. اشخاصی که جوش های هورمونی یا شدید دارند، ممکن است کیست های عمقی و دردناک را تجربه کنند. جوش های کیستی ممکن خیلی بزرگ شوند و در عین حال همچنان در زیر پوست بمانند. این نوع از جوش معمولا باعث ایجاد اسکار (جای زخم) می شود.

با توجه به وخامت و شدت جوش، ممکن است نشانه ها یا علائم روانی نیز برای شخص مبتلا بوجود آید. به این دلیل که جوش(آکنه) صورت اغلب منجر به کاهش اعتماد به نفس می گردد. افرادی که از جوش های مداوم و شدید رنج می برند، ممکن است به درمان افسردگی نیز نیاز داشته باشند.

عوامل ایجاد جوش(آکنه) صورت

عدم رعایت بهداشت پوست

تغیرات هورمونی

افزایش سطح آندروژن (توسط عوامل خارجی مانند داروها)

ژنتیک

آلودگی هوا

استرس و فشار روانی

لوازم آرایشی نامناسب

تغذیه نا سالم

قاعدگی

بسیاری از مردم، جوش را ناشی از کثیفی پوست می دانند. اما اغلب، یک دلیل اساسی تر باعث جوش زدن پوستتان می شود. این عارضه انواع مختلفی دارد و در نتیجه، دلایل بروز آن نیز متفاوتند. برخی از اصلی ترین این دلایل عبارتند از: ژنتیک، هورمون ها، عوامل سبک زندگی و رژیم غذایی.

ما معمولا جوش را در زمانی می بینیم که هورمون های فرد از تعادل خارج می شود. در نوجوانان، عدم تعادل هورمون ها می تواند باعث افزایش تولید چربی پوست شود. افزایش میزان چربی بر روی پوست، منافذ آن راحت تر بسته شده در نهایت به افزایش بروز جوش منجر می شود.

علت جوش در خانم ها نیز اغلب هورمونی است. خانم ها معمولا در قبل از دوره قاعدگی شان، نسبت به بقیه ماه ها، جوش های چرکی بیشتری می زنند. بارداری نیز ممکن است موجب افزایش بروز جوش صورت شود. این موضوع حتی در مورد خانم هایی که در بقیه دوران زندگی شان پوست صافی داشته اند نیز صدق می کند.

یکی دیگر از عوامل ایجاد جوش(آکنه) صورت، افزایش سطح آندروژن (Androgen) بواسطه عوامل خارجی (مانند استفاده از برخی داروها) است. آندروژن یک نوع هورمون است که سطح آن در زمان آغاز بلوغ بالا می رود. این هورمون در زنان تبدیل به استروژن (Estrogen) می شود. بالا رفتن سطح آندروژن باعث می شود غدد چربی زیر پوست هم رشد پیدا کنند. غدد بزرگ شده سبوم بیشتری تولید می کنند. سبوم اضافی می تواند دیوارهای سلولی منافذ پوست را بشکند، و باعث رشد باکتری شود.

ژنتیک نیز یکی از عوامل تاثیر گذار در بروز جوش است. اگر والدین شما در بیشتر زندگی شان با جوش(آکنه) صورت یا بدن درگیر بوده اند، احتمال وقوع این مشکل برای شما نیز افزایش خواهد یافت. با این حال ممکن است پدر و مادر شما هر دو پوستی صاف داشته باشند، اما شما همچنان دچار این عارضه باشید.

عوامل خارجی دیگری نیز وجود دارند که به جوش زدن منجر می شوند. عوامل کوچکی در سبک زندگی، مانند استفاده نکردن از محصولات مناسب یا زندگی در منطقه ای با آلودگی هوای بالا، می توانند باعث ایجاد جوش شوند. همچنین استرس نیز می تواند باعث مشکلات پوستی و پیدایش جوش های چرکی شود. خوردن خوراکی های ناسالم مانند فست فود های چرب یا خوراکی هایی با شکر زیاد نیز از عوامل تشدید کننده این بیماری هستند. بعلاوه میان استفاده از لبنیات و بروز جوش نیز ارتباط وجود دارد.

مرجع

www.rimoj.com

ویدیو پیشنهادی این مقاله