آنتی بیوتیک ها چه اندازه در درمان جوش موثر هستند؟

آنتی بیوتیک ها یک گزینه مهم درمان جوش می باشد اگر درست و به میزان کافی توسط پزشک تجویز شود. در مطالب پیشین بارها درباره “انواع داروهای درمان جوش” نکات ارزشمندی ارائه کردیم. این بار می خواهیم به طور اختصاصی درباره درمان جوش با آنتی بیوتیک ها صحبت کنیم.

اطلاعات ضروری درباره درمان جوش با آنتی بیوتیک

آنتی بیوتیک ها می توانند در درمان جوش صورت مؤثر باشند. با این حال ، در استفاده از آنتی بیوتیک ها برای درمان آکنه چندین مشکل وجود دارد:
اغلب اوقات، آنتی بیوتیک های موضعی خیلی موثر نیستند. درمان جوش با آنتی بیوتیک بسیار به نحوه مصرف و مدت مصرف آنها بستگی دارد. اما عوارض کمتری نسبت به آنتی بیوتیک های خوراکی دارند. میزان پایداری درمانشان دقیق مشخص نیست .

در موارد زیادی مزایای آن موقتی است. آنتی بیوتیک ها را نباید کمتر از 2 ماه و بیشتر از 6 ماه تجویز شوند. آنتی بیوتیک ها می توانند طیف گسترده ای از عوارض جانبی از ناراحتی ساده گوارشی تا مشکلات جدی برای بدن ایجاد کنند.
درمان جوش با آنتی بیوتیک ها در انواع جوش صورت ، به ویژه وقتی سرخود و نامنظم مصرف شوند، منجر به مقاومت آنتی بیوتیکی می شود. که در حال تبدیل شدن به یک مشکل جهانی است. مصرف نادرست آنتی بیوتیک ها برای درمان جوش، توانایی ما در درمان عفونت های باکتریایی را در آینده تضعیف می کند.
بسیاری از پزشکان آنتی بیوتیک ها را برای آکنه های شدیدتر و برای مدت زمان طولانی تجویز می کنند.

آنتی بیوتیک ها داروهای قدرتمندی هستند که در صورت استفاده مناسب در کوتاه مدت در درمان جوش نقش موثری داشته باشند. اما این داروها باید از داروهای آخر باشند نه اولین گزینه های استفاده شده.  در هنگام استفاده ، آنها باید به صورت کم و فقط برای مدت زمان کافی تجویز شوند.
اگر پزشکتان آنتی بیوتیکی را برای درمان آکنه شما تجویز کرده است ، بدون سؤال آن را نپذیرید. به جای آنتی بیوتیک از پزشک خود در مورد عوارض جانبی و سایر گزینه ها سوال کنید. اگر تصمیم به استفاده از آنتی بیوتیک ها در درمان جوش دارید ، هرگز کمتر از 2 ماه از آنها استفاده نکنید. همیشه به موقع آنها را برای رفع جوش صورت مصرف کنید و کل دوره تجویز شده را طی کنید. زیرا پرش دوز یا متوقف کردن خیلی زود احتمال ایجاد باکتری های مقاوم را افزایش می دهد. قبل از مصرف آنتی بیوتیک ها ، همیشه سایر داروهای موضعی مانند بنزوئیل پراکسید موضعی را امتحان کنید و در صورت عدم استفاده از این دارو از آنتی بیوتیک در درمان جوش های صورت استفاده کنید.

سرفصل های مقاله آنتی بیوتیک ها در درمان آکنه:

• مزایا در برابر خطرات: آیا آنتی بیوتیک ها درمان خوبی برای جوش صورت هستند؟
• مقاومت آنتی بیوتیکی در باکتری ها
• آنتی بیوتیک ها چقدر موثر هستند و چگونه آنها را با سایر داروها مقایسه می کنیم؟
• اثرات جانبی آنتی بیوتیک ها

مزایا در برابر خطرات: آیا آنتی بیوتیک ها درمان خوبی برای جوش صورت هستند؟

پزشکان اغلب آنتی بیوتیک موضعی و خوراکی را برای درمان آکنه به خصوص آکنه های شدید تجویز می کنند. داروهای آنتی بیوتیکی گاهی در درمان آکنه مفید هستند. اما عوارض جانبی نیز دارند. که شامل تحریک خفیف پوست و ناراحتی معده گرفته تا مشکلات عصبی شدید و اسهال است. آنتی بیوتیک های موضعی و خوراکی باید حداقل 2 ماه تجویز شود و نتایج گاهی موقتی هستند.

اثرات جانبی آنتی بیوتیک های خوراکی و موضعی برای آکنه

علاوه بر این ، در حالی که آنتی بیوتیک ها ی موضعی مانند اریترومایسین و کلیندامایسین می توانند در درمان آکنه مفید باشند ، هیچ مدرکی مبنی بر اثربخشی خیلی بیشتر آنها نسبت به سایر درمان های آکنه ، مانند بنزوئیل پراکسید یا داروهای ضد بارداری خوراکی وجود ندارد. اما در ارتباط با آنتی بیوتیک های خوراکی موضوع متفاوت است. آنتی بیوتیک های خوراکی مانند داکسی ساکلین ,تتراساکلین و …علاوه بر تاثیر ضد میکروبی اثرات ضد التهابی برای ضایعات و پوست به همراه دارند.

ویدیو :انواع درمان جوش را بشناسیم

آنتی بیوتیک ها تاثیری بر درمان جوش زیر پوستی ندارند. در از بین بردن جای جوش هم موثر نیستند. آنتی بیوتیک ها در از بین بردن جوش صورت یک گزینه مناسب است.  مصرف همزمان با بنزوئیل پروکساید می تواند یکی از بهترین گزینه های درمان جوش صورت فوری باشد.

مقاومت آنتی بیوتیکی در باکتری ها

درمان با آنتی بیوتیک ها ، به ویژه در دوره های نامنظم و طولانی مدت ، همچنین می تواند به پدیده ای بنام مقاومت آنتی بیوتیکی منجر شود. مقاومت آنتی بیوتیکی بدان معنی است که باکتری ها به مرور زمان از اثرات آنتی بیوتیک ها مصون می شوند. سرانجام آنتی بیوتیک ها دیگر نمی توانند باکتری ها را از بین ببرند.

مقاومت آنتی بیوتیکی یک مشکل جدی جهانی است ، زیرا:
هنگامی که باکتریها به یک آنتی بیوتیک مقاوم می شوند ، آنتی بیوتیک کمتری می کند و قادر به درمان شرایطی که برای آن تجویز شده است و همچنین سایر باکتری ها درمان نمی شود. این مسئله هم برای شخصی که آنتی بیوتیک مصرف می کند و هم به طور کلی جمعیت آن صدق می کند.

باکتریها می توانند ژنهای خود را با یکدیگر به اشتراک بگذارند و مقاومت آنتی بیوتیکی را از یک سویه باکتریها به دیگری منتقل کنند. خطر مقاومت آنتی بیوتیکی یکی از اصلی ترین دلایلی است که متخصصان توصیه می کنند بیش از 6 ماه از مصرف آنتی بیوتیک استفاده کنند. متأسفانه ، برخی از پزشکان برای مدت طولانی تر آنتی بیوتیک ها را برای بیماران آکنه تجویز می کنند. به عنوان مثال ، یک مطالعه در انگلستان نشان داد كه 29٪ از بیماران آكنه در آن كشور بیش از 6 ماه از آنتی بیوتیك استفاده می كنند.آنتی بیوتیکها در درمان جوش باعث مقاومت میکروبی می شوند.

دکتر اریس از کالج سلطنتی لندن: “نتایج حاکی از آن است که تجویز آنتی بیوتیک خوراکی بیش از 6ماه برای آکنه در جامعه با توصیه های راهنمای فعلی مطابقت ندارد.”

آنتی بیوتیک ها چقدر موثر هستند و چگونه آنها را با سایر داروها مقایسه می کنیم؟

آنتی بیوتیک های مورد استفاده برای درمان جوش در دو دسته گسترده قرار می گیرند:
1. آنتی بیوتیک موضعی
2. آنتی بیوتیک خوراکی
آنتی بیوتیک های موضعی ، که بر روی پوست اعمال می شوند. آنتی بیوتیک های موضعی به صورت محلی کار می کنند ، به این معنی که بر ناحیه پوستی که روی آن اعمال می شود تأثیر می گذارد.

رایگان دانلود کنید: بروشور PDF درمان آنتی بیوتیکی در آکنه

آنتی بیوتیک خوراکی در درمان آکنه

آنتی بیوتیک خوراکی ، که از طریق دهان مصرف می شود. آنتی بیوتیک های خوراکی داروهای سیستمیک هستند ، به این معنی که در کل بدن اثراتی دارند.پزشکان غالباً آنتی بیوتیک های خوراکی را برای درمان آکنه های متوسط تا شدید تجویز می کنند.و این دارو ها علاوه ب اثر ضد میکروبی باعث کاهشش التهاب و قرمرزی پوست در ضایعات آکنهمی شوند بیشترین تجویز آنتی بیوتیک خوراکی برای آکنه عبارتند از:
• داکسی سایکلین
• تتراسایکلین
• اریترومایسین
• آزیترو مایسین
• مینوسیکلین
• کوتریمیکسازول
پزشکان و دانشمندان بر این باورند که آنتی بیوتیکهای خوراکی می توانند حداقل در درمان جوش صورت مفید باشند و مینوسیکلین را مؤثرترین آنتی بیوتیک خوراکی برای درمان جوش می دانند ، با داکسی سایکلین پر تجویز ترین آنتی بیوتیک خوراکی می باشد.
مطالعات متعددی به طور خاص در مورد اثربخشی داکسی سایکلین بررسی شده است. به عنوان مثال ، در یک مطالعه مشخص شد که داکسی سایکلین ضایعات آکنه را حدود 50٪ کاهش می دهد. توجه به این نکته ضروری است که بیماران در این مطالعه دوم ، در کنار آنتی بیوتیک ها ، درمان موضعی رتینوئید نیز انجام داده اند ، که این همزمانی باعث بروز نتایج موثر تا 76% شد.
این مطالعات نشان می دهد که آنتی بیوتیک های خوراکی می توانند در درمان آکنه تا مؤثر باشند ، اما آیا آنها نتایج بهتری نسبت به سایر داروهای درمان جوش کسب می کنند؟ برای پاسخ به این سؤال ، یک مطالعه اخیر با مقایسه اثربخشی آنتی بیوتیک های خوراکی و داروهای ضد بارداری خوراکی برای درمان آکنه در زنان مقایسه شده است. محققان دریافتند که آنتی بیوتیکهای خوراکی در ابتدا در درمان آکنه برتر هستند ، اما با شش ماه درمان ، اثر بخشی آنها همان مقدار از داروهای ضد بارداری خوراکی است.
سرانجام ، دو مطالعه گزارش کرده اند که:

تعداد قابل توجهی از بیماران که دوره های نامنظم مصرف آنتی بیوتیک موضعی و خوراکی را تجربه کرده اند از بهبود آنتی بیوتیک های خوراکی نمی توانند بهبودی کامل پیدا کنند.

یک مقاله علمی اخیر متذکر شده است که در بسیاری از موارد ، آنتی بیوتیکهای خوراکی در این موارد در کمک به بیماران مبتلا به آکنه شدید ناتوان هستند. یک مطالعه اخیر نشان داد که حدود یک چهارم این بیماران به دلیل عدم بهبود آکنه خود از آنتی بیوتیک های خوراکی ناراضی هستند.

در مواردی که جوش های اطراف بینی و لبها و چانه که مقاومت درمانی وجود دارد به دلیل امکان وجود باکتری های گرم منفی کوتریمیکسازول گزینه مناسبی برای تجویز می باشد. در درمان جوش بدن وسیع آنتی بیوتیک های خوراکی همراه با شامپو های ضد قارچ یکی از درمان های موثر می باشند.

بیشتر بدانید: 11 درمان موثر در آکنه

آنتی بیوتیک های موضعی در درمان آکنه

پزشکان همچنین اغلب برای درمان جوش ضورت متوسط یا ضایعات التهابی آنتی بیوتیک های موضعی تجویز می کنند. رایج ترین آنتی بیوتیک های موضعی برای درمان آکنه عبارتند از:
• کلیندامایسین
• اریترومایسین
چند مقاله و مطالعات نشان می دهد که آنتی بیوتیک های موضعی می تواند با اینکه احتمال مقاومت آنتی بیوتیکی با نوع موضعی آن بالا تر است اما همزمانی درمان با لایه بردار ها ترکیب درمانی مناسبی را ایجاد می کند همزمانی مصرف آنتی یبوتیک های موضعی و بنزوئیل پروکساید می تواند به شدت میزان مقاومت آنتی بیوتیکی را کاهش داده و اثر بخشی درمان آنتی بیوتیک را افزایش دهد.
پزشکان تقریباً همیشه آنتی بیوتیکهای موضعی را با بنزوئیل پراکسید یا یکی از رتینوئیدهای موضعی موجود مانند ترتینوئین به منظور کاهش مقاومت آنتی بیوتیکی که با استفاده از آنتی بیوتیک ها ایجاد می شود ، تجویز می کنند.
این امر به ویژه در مورد اریترومایسین و کلیندامایسین صادق است ، زیرا به دلیل پتانسیل بالای ایجاد مقاومت در برابر آنتی بیوتیک ، آنها نمی توانند به عنوان یک روش درمانی واحد استفاده شوند.
گاهی در برخی از شوینده ها ببه ویژه صابون ها دارای مقادیر کمی آنتی بیوتیک هستند هرچند به عنوان یک شوینده و ضد باکتری کاربرد دارند اما به دلیل اینکه پوست را خشک می کنند و زمان ماندن در پوست زیاد نیست نمی توان از آنها اثر بخشی بالایی را انتظار داشت از طرفی ممکن است بعد از مدتی مقاومت میکروبی را بالا ببرند

یک مطالعه 2010 در ژورنال آکادمی پوست آمریکا نشان داد که درمان ترکیبی با دو داروی بدون نسخه محبوب ، بنزوئیل پراکسید و اسید سالیسیلیک ، از یک آنتی بیوتیک موضعی به تنهایی و یک آنتی بیوتیک موضعی در ترکیب با بنزوئیل پراکسید موثرتر است.

اثرات جانبی درمان جوش با آنتی بیوتیک ها

حتی وقتی نتایج خاصی را نشان می دهند ، هم آنتی بیوتیک های خوراکی و هم موضعی اغلب باعث عوارض جانبی از خفیف تا شدید می شوند.

1. عوارض جانبی درمان جوش با آنتی بیوتیک خوراکی

آنتی بیوتیک های خوراکی باعث ایجاد عوارض جانبی زیادی می شود ، که رایج ترین آنها ناراحتی دستگاه گوارش مانند تهوع و اسهال است که دریک چهارم از بیمارانی که آنتی بیوتیک خوراکی مصرف می کنند رخ می دهد.

در اینجا برخی از عوارض جانبی دیگر که می تواند آنتی بیوتیک های خوراکی ایجاد کند:
داکسی سایکلین باعث حساسیت به نور خورشید می شود. سایر آنتی بیوتیک های خانواده تتراسایکلین ، مانند تتراسایکلین و مینوسیکلین در از بین بردن جوش نیز باعث ایجاد حساسیت به نور خورشید می شوند. اما در میزان کمتری نسبت به داکسی سایکلین.آنتی بیوتیک های تتراسایکلین می توانند باعث سوزش پوستی مانند بثورات. شوند. داکسی ساکلین می تواند باعث سوزش مری شود به همین علت باید با آب فراوان مصرف شود.
ماینوسیکلین Minocycline می تواند باعث تغییر رنگ دائمی پوست ، زخم های آکنه و دندان ها شودمینوسیکلین شود. همچنین می تواند عوارض جانبی کمیاب اما بسیار شدید از جمله سرگیجه ، سرگیجه و بیماری های خود ایمنی ایجاد کند. قیمت بالای این آنتی بیوتیک در کنار اثر بخشی بالای آن هم نکته قابل اهمیتی در تجویز آن است.
کلیندامایسین می تواند باعث کاندیدیازیس (عفونت قارچی) در افراد مستعد شود اریترومایسین خوراکی می تواند باعث گرفتگی معده ، حالت تهوع و استفراغ شودآنتی بیوتیک های سیستمیک ممکن است با فرکانس بالاتر عفونت های دستگاه تنفسی فوقانی همراه باشد.
در بین آنتی بیوتیک ها آزیترومایسین به صورت تک دوز روزانه مصرف می شود.(قرص آزیترومایسین 250 برای جوش) و کمترین عوارض گوارشی را دارد. افرادی که نسبت به عوارض گوارشی آنتی بیوتیک ها حساسند گزینه مناسبی است.
بیشتر عوارض جانبی آنتی بیوتیک های خوراکی ناشی از این واقعیت است که آنتی بیوتیک ها فقط باکتری هایی را که برای یک بیماری خاص هدف قرار می دهند. از بین نمی برند. آنها همچنین باکتری های مفید را به همراه مضرات از بین می برند. این منجر به عدم تعادل در ترکیب باکتریایی روده ها می شود.آنتی بیوتیک ها هر دو باکتری خوب و بد را در روده می کشند.

2.عوارض جانبی درمان جوش با  آنتی بیوتیک موضعی 

آنتی بیوتیک های موضعی باعث عوارض جانبی شدیدتری نسبت به آنتی بیوتیک های خوراکی در روی پوست می شوند. شایع ترین عوارض جانبی آنتی بیوتیک های موضعی عبارتند از:
• سوزش پوست
• راش
• خشکی و پوسته پوسته شدن
برای درمان پوست پوست شدن صورت در اثر مصرف آنتی بیوتیک های موضعی مرطوب کننده ها نقش مهمی دارند با این حال ، هنگامی که در قسمت های زیادی از پوست اعمال می شود ، در موارد نادر کلیندامایسین نیز می تواند به بدن جذب شود و عوارض جانبی سیستمیکی مانند اسهال ایجاد کند. عوارض پوستی ناشی از آنتی بیوتیک های موضعی در زمان مصرف همزمان با بنزوئیل پروکساید و لایه بردار ها بیشتر دیده می شود.

نتیجه گیری درباره درمان جوش با آنتی بیوتیک

آنتی بیوتیک ها داروهای قدرتمندی هستند که در صورت استفاده مناسب برای عفونت های باکتریایی می توانند جان خود را نجات دهند. آنها ممکن است در کوتاه مدت در بعضی موارد خاص در درمان آکنه نقش موثری داشته باشند ، اما این داروها باید از داروهای آخر باشند نه اولین گزینه های مورد استفاده. و هنگامی که تجویز می شوند ، باید از آنها کم و فقط برای مدت زمان کوتاه استفاده شوند.